چکیده مطلب
آیا شما نیز ایمپلنت در دهان خود دارید و حالا تصمیم گرفتهاید که دندانهای خود را ارتودنسی کنید؟ آیا برطرف کردن ناهنجاریهای دندانی شما با استفاده از هر دو درمان ارتودنسی و ایمپلنت امکان پذیر است؟ آیا میتوان بریسها را بر روی ایمپلنت نصب کرد؟
امکان پذیر بودن استفاده از ارتودنسی و ایمپلنت به طور همزمان برای رفع مشکلات دندانی یکی از دغدغههای افرادی است که نیاز به استفاده از هر دوی این روشها دارند.
به همین دلیل در این مطلب به پاسخ تمام سوالات احتمالی شما در این باره و ارائه اطلاعات لازم پرداختهایم. پس با دکتر لاله جوادیان همراه باشید.
اولویت با ارتودنسی یا ایمپلنت؟
ایمپلنت و ارتودنسی روشهای درمانی هستند که در برخی موارد میتوانند به عنوان مکمل یکدیگر برای تکمیل درمان به کار برده شوند. ارتودنسی را می توان قبل و یا بعد از کاشت ایمپلنت انجام داد، تشخیص اینکه کدام روش زودتر انجام شود، بر عهده متخصص ارتودنسی و ایمپلنتوژیست معالج بیمار میباشد.
گاهی ممکن است نیاز باشد تا با استفاده از ارتودنسی، فضای لازم برای کاشت ایمپلنت ایجاد شود که در این صورت ابتدا ارتودنسی انجام میشود. اما در برخی موارد دیگر ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت صورت میگیرد که در این حالت میتوان از ایمپلنتها به عنوان لنگرگاهی برای کمک به جابجا کردن سایر دندانها و قرار دادن آنها در موقعیت مناسب خود با استفاده از براکتها استفاده کرد. ایمپلنتها پایههایی از جنس فلز تیتانیوم میباشند که با استخوان فک جوش میخورند و امکان جابجا شدن آنها با فشارهایی که براکتها وارد میکنند، وجود ندارد.
چه کسانی میتوانند از ترکیب درمانهای ارتودنسی و ایمپلنت استفاده کنند؟
تشخیص این موضوع که آیا بیمار کاندید مناسبی برای استفاده از ایمپلنت و ارتودنسی به طور همزمان میباشد یا خیر، بر عهده متخصص ارتودنسی و ایمپلنتوژیست میباشد. اما به طور کلی افرادی که در ادامه معرفی خواهیم کرد، میتوانند کاندید مناسبی برای استفاده از این دو روش باشند:
-
افرادی که دچار غیبت دندانی هستند.
افرادی که با مشکلات مادرزادی از قبیل شکاف کام و لب که باعث غیبت یک یا چند دندان می شوند، به دنیا میآیند میتوانند کاندید مناسبی برای استفاده از این دو روش به صورت ترکیبی باشند. این افراد ابتدا باید در چند مرحله درمان ارتودنسی خود را انجام دهند و پس از پایان این درمان و قرار گرفتن دندان ها در جایگاه صحیح و مناسب خود، کاشت ایمپلنت ها در فضاهای خالی انجام شود. -
افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند.
در برخی موارد افراد ممکن است بر اثر حوادثی از قبیل تصادف، زمین خوردن و یا وارد شدن ضربه به صورت به طور مثال هنگام شرکت در فعالیتهای ورزشی، یک یا چند دندان خود را از دست بدهند. این افراد می توانند پس از ارتودنسی و رفع ناهنجاریهای دندانی موجود، فضای خالی دندان از دست رفته را با کاشت ایمپلنت پر کنند.
استفاده از ایمپلنت در ارتودنسی چه مزایایی دارد؟
استفاده همزمان از این دو روش برای رفع ناهنجاریهای دندانی و همچنین پر کردن جای خالی دندانهای از دست رفته مزایای زیادی دارد که در ادامه آنها را معرفی خواهیم کرد:
-
اصلاح طرح لبخند افراد
فقدان دندان و همچنین بی نظمیهای دندانی تاثیر نامطلوبی بر روی لبخند و ظاهر چهره افراد میگذارد. اما خوشبختانه با استفاده از این دو روش میتوان این مشکلات را برطرف کرد و طرح لبخندی زیبا به افراد هدیه داد. -
حفظ سلامت دهان و دندان
مشکلات دندانی اعم از فقدان دندان به هر دلیل و همچنین بی نظمیهای دندانی به این دلیل که امکان تمیز کردن صحیح دندانها از بین می رود، می توانند سلامت دهان و دندان را به خطر بیندازند. علاوه بر این سلامت فک و لثهها را با پر کردن فضاهای خالی و هدایت دندانها به محل صحیح خود میتوان حفظ کرد. -
حفظ موقعیت دندانها
بستن شکافهای موجود بین دندانها با استفاده از ارتودنسی و یا کاشت ایمپلنتهای دندانی، از حرکت کردن دندانهای مجاور به سمت شکاف و بهم ریختن نظم و کج شدن آنها پیشگیری میکند. -
افزایش طول عمر دندانها
زمانی که دندانها در موقعیت درست خود قرار بگیرند، به طوری که امکان حرکت اضافی آنها وجود نداشته باشد و همچنین بتوان به راحتی آنها را مسواک زد، نخ دندان کشید و تمیز کرد، طول عمر و دوام آنها بالاتر می رود.
انجام ارتودنسی قبل از ایمپلنت
بسته به شرایط دهان و دندان بیمار در برخی موارد ممکن است نیاز باشد ابتدا درمان ارتودنسی انجام شود، سپس کاشت ایمپلنت در فضای خالی صورت گیرد. ایمپلنتهای دندانی به این دلیل که پایه آنها با استخوان فک جوش میخورد، دیگر امکان حرکت و جابجایی نخواهند داشت. به همین دلیل در مواردی که لازم است دندانها با استفاده از ارتودنسی مرتب شوند، ابتدا این درمان انجام میشود تا دندانها در وضعیت و محل مناسب خود قرار بگیرند و تنها فضای خالی به اندازه تعداد دندانهایی که قرار است ایمپلنت شوند، خالی میماند. پس از پایان ارتودنسی و خارج کردن براکتها، ایمپلنتها در فضاهای خالی قرار داده میشوند.
در برخی موارد دیگر نیز ممکن است بر اثر نبود یک یا چند دندان، دندانهای مجاور به سمت این فضاهای خالی حرکت کرده باشند که در این صورت نیز لازم است تا دندانها با استفاده از براکتها به محل صحیح خود هدایت شوند و پس از آن کاشت ایمپلنت صورت گیرد.
انجام ایمپلنت قبل از ارتودنسی
در برخی شرایط ممکن است که استفاده از ایمپلنت پیش از ارتودنسی توصیه شود. در صورتی که دندانهایی که قرار است با استفاده از بریسها درمان شوند، تغییری در جای خالی دندان از دست رفته ایجاد نمیکنند و یا لازم باشد تا از ایمپلنت به عنوان تکیه گاهی برای کمک به جابجایی و حرکت دندانهایی که ارتودنسی شده اند، استفاده شود، ابتدا ایمپلنت کاشته شده و سپس براکتها بر روی دندانها نصب میشوند.
همچنین گاهی ممکن است بیماری از ایمپلنت استفاده کرده باشد و پس از گذشت مدت زمانی بر اثر افزایش سن و یا سایر شرایط محل سایر دندانهای او دچار تغییراتی شود که در این صورت نیز میتوان با استفاده از ارتودنسی موقعیت آنها را نسبت به ایمپلنت تصحیح کرد و از ایمپلنت به عنوان لنگرگاهی برای کمک به حرکت دندانها استفاده کرد.
زمان بندی مناسب ایمپلنت و ارتودنسی
در مواردی که نیاز است مشکلات دندانی افراد با به کارگیری هر دو روش ایمپلنت و ارتودنسی برطرف شوند، باید به زمان بندی و اولویت انجام هرکدام از این روشها توجه ویژه ای کرد. تشخیص این موضوع توسط متخصص ارتودنسی و پس از انجام معاینات لازم صورت می گیرد.
همانطور که پیش تر نیز بیان کردیم، از آن جایی که پایه ایمپلنت با استخوان فک پیوند می خورد و دیگر امکان جابجا شدن آن وجود ندارد، در صورتی که لازم باشد جابجاییهای لازم با استفاده از بریسها صورت گیرند، ابتدا باید ارتودنسی انجام شود و پس از آن ایمپلنت نصب گردند.
استفاده از ارتودنسی بدون نیاز به ایمپلنت
شاید این سوال به ذهنتان خطور کرده باشد که آیا امکان بستن فضای خالی ناشی از فقدان دندان را میتوان تنها با ارتودنسی و بدون کاشت ایمپلنت پر کرد یا خیر؟
در پاسخ به این سوال می توان گفت که بسته به شرایط دهان و دندان بیمار، در بعضی موارد امکان پر کردن این فضاها تنها با استفاده از درمان ارتودنسی وجود دارد و لازم نیست که حتما کاشت ایمپلنت انجام شود. البته این مورد به مهارت متخصص ارتودنسی بستگی دارد.
معایب ایمپلنت در درمان ارتودنسی
گرچه ایمپلنت دندان بهترین و مناسبترین روش برای جایگزینی دندانهای از دست رفته می باشد و در صورتی که ارتودنتیست استفاده از آن را به همراه ارتودنسی برای کسب نتایج بهتر توصیه نماید باید آن را انجام داد، با این حال میتواند با معایبی همراه باشد که در ادامه آنها را معرفی میکنیم:
-
گران قیمت بودن
ایمپلنت دندان روشی گران قیمت می باشد. لازم به ذکر است که مزایای بسیار زیاد آن ارزش این را دارند که مورد استفاده قرار بگیرد. -
ظاهر شدن ریشه ایمپلنت بر اثر بیماریهای لثه
در مواردی که فرد به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دچار بیماریهایی مانند تحلیل رفتن و عقب نشینی لثه شود، ریشه ایمپلنت نمایان میگردد و تاثیر نامطلوبی بر ظاهر دندانها می گذارد. -
مناسب نبودن ایمپلنت برای همه افراد
استفاده از این روش برای افرادی که به بیماریهایی از جمله دیابت و یا ضعف سیستم ایمنی دچار هستند، ممکن است نتایج مطلوب و خوبی را به همراه نداشته باشد.
معایب ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت دندان
افرادی که کاشت ایمپلنت دندان انجام داده اند، ممکن است پس از مدتی تصمیم بگیرند، برای رفع ناهنجاریهای دندانی خود اقدام به ارتودنسی کردن آنها نمایند. استفاده از این راهکار درمانی گرچه امکان پذیر است، اما در برخی موارد محدودیتهایی به همراه دارد. به طور مثال زمانی که ایمپلنت به جای دندان مولر دوم قرار گرفته باشد، تنها زمانی که بخواهیم دندانها به سمت عقب جابجا شوند، تاثیر گذار خواهد بود، در غیر این صورت تاثیری بر آنها نخواهد داشت.
سوالات متداول
-
آیا امکان ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت وجود دارد؟
ایمپلنتهای دندانی به این دلیل که با استخوان فک جوش می خورند، امکان حرکت کردن ندارند و تنها میتوان از آنها به عنوان لنگرگاه برای نصب براکتها و حرکت دادن دندانهای کناری استفاده کرد. بنابراین امکان ارتودنسی کردن دندانها پس از کاشت ایمپلنت وجود دارد. -
آیا میتوان براکتها را به تاج ایمپلنت متصل کرد؟
بله. امکان نصب براکتها بر روی تاج ایمپلنت در صورت تایید دندانپزشک وجود دارد. اتصال براکت و تاج دندان با استفاده از چسب مخصوصی انجام میشود.