روکش استیل دندان چه کاربردی برای دندان شیری و دائمی دارد؟

آنچه در این مقاله می‌خوانید

روکش استیل دندان نوعی روکش ضد زنگ با مقاومت بالا بوده که بیشتر برای دندان‌های شیری کودکان استفاده می‌شود. اما در برخی موارد برای دندان دائمی بزرگسالان و به منظور پوشش پوسیدگی و خرابی دندان هم روی دندان قرار داده می‌شود.

روکش استیل دندان روکش های ضد زنگ کلاهک‌های دندانی هستند که از مواد فلزی ساخته شده‌اند. این روکش‌ها روی دندان آسیب دیده قرار می‌گیرند. تقریباً به طور انحصاری برای دندان‌های شیری استفاده می‌شوند. روکش برای هر فرد به صورت انحصاری ساخته می‌شود تا دقیقا متناسب با فرم دندان شخص باشد. در ادامه نکاتی جامع از روکش استیل دندان را توضیح داده‌ایم. اگر دندان آسیب دیده‌ای دارید که نیاز به روکش استیل دارد می‌توانید اطلاعات کافی در این زمینه را به کمک این مقاله بیاموزید. در انتها هم می‌توانید به کمک دکترتو دندانپزشک مناسب خود را برای روکش کردن دندان بیابید، در زمانی کوتاه نوبت بگیرید و حتی امکان مقایسه چندین دندانپزشک با هم را داشته باشید.

روکش استیل دندان چیست؟

روکش استیل دندان یا روکش SSC نوعی روکش ضد زنگ و گزینه‌ای رایج برای ترمیم و حفظ بافت باقی مانده دندان‌های به شدت آسیب دیده و پوسیده است. دندانپزشکان از روکش استیل دندان بیشتر در ترمیم دندان‌های شیری کودکان و در برخی موارد هم برای دندان‌های بزرگسالان استفاده می‌کنند. مانند هر درمان دندانپزشکی، روکش‌های استیل دندان هم دارای مزایا و معایبی هستند که هم دندانپزشک و هم بیمار باید پیش از انتخاب این روش درمانی از آن‌ها آگاهی کافی داشته باشند.

 

روکش استیل دندان شیری

روکش‌های استیل ضد زنگ SSC یکی از خدمات دندان پزشکی است که برای کودکان توصیه می‌شود زیرا بسیار بادوام هستند و در مقایسه با سایر درمان‌های ترمیمی کودکان، فواید زیادی دارند. این روکش‌ها کل دندان را می‌پوشانند و به طور کامل هرگونه آسیب را برطرف می‌کنند. این روش درمانی خطر از دست دادن زودهنگام دندان را در کودکان کاهش می‌دهد؛ که می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رویش دندان‌های بالغ و منجر به نیاز به ارتودنسی یا بریس شود.

روکش استیل دندان دائمی

روکش استیل علاوه‌بر دندان شیری، برای دندان‌های دائمی بزرگسالان هم استفاده می‌شود تا مقاومت دندان افزایش پیدا کند.

جنس و ویژگی های روکش استیل دندان

فلزات مورد استفاده به عنوان روکش دندان آلیاژهای طلا، پلاتین، کروم، نیکل یا پالادیوم هستند. از بین تمام این موارد، روکش‌های فلزی قوی‌ترین و مقاوم‌ترین نوع در برابر خرد شدن، شکستن و ساییده شدن هستند. این روکش‌ها به راحتی برداشته می‌شوند و بیشترین تحمل را در برابر فشار ناشی از گاز گرفتن و جویدن دارند.

کاربرد روکش استیل دندان

روکش دندان چگونه است؟ روکش استیل دندان، معمولاً برای ترمیم دندان‌های شیری اولیه و دندان‌های آسیاب دائمی که دچار مشکلی باشند استفاده می‌شوند. این روکش‌ها در دندان‌های دارای نقص‌های رشدی، ضایعات پوسیدگی بزرگ که چندین سطح را درگیر می‌کنند و بعد از روش‌های تشخیصی مختلف روی دندان قرار داده می‌شوند.

چه افرادی نباید از روکش استیل دندان استفاده کنند؟

قرار دادن روکش استیل دندان برای افراد زیر مناسب نیست:

  • دندان‌های شیری که بیش از نیمی از تحلیل ریشه را نشان می‌دهند.
  • دندان شیری نزدیک به لایه برداری (۶ تا ۱۲ ماهگی)
  • دندانی با میزان تحرک بیش از حد
  • بیماران مبتلا به آلرژی و حساسیت به نیکل

مزایای روکش استیل دندان

از جمله مزایای روکش استیل دندان می‌توان موارد زیر را نام برد:

  • دوام بالا
  • پر کردن دندان
  • مقرون به صرفه
  • نیاز کم به درمان مجدد
  • حساسیت خیلی کم
  • نگهداری آسان
  • قرارگیری سریع
  • پنهان کننده نتایج حاصل از دندان قروچه
  • تقویت ریشه دندان پس از جراحی

 

 

پیشگیری از نیاز به روکش استیل دندان

برای پیشگیری از نیاز به روکش استیل دندان باید برخی احتیاطات را رعایت کنید. برای مثال از خوردن تنقلاتی مانند ذرت بو داده و آدامس‌هایی که بین دندان‌هایتان گیر می‌کنند اجتناب کنید. سعی کنید از خوردن چیزهای سفت مانند یخ خودداری کنید. خوردن چنین خوراکی‌هایی می‌تواند دندان آسیب‌دیده را از سمت لبه‌ها فشار دهد. علاوه بر این موارد روزانه مسواک و نخ دندان بکشید و دهان خود را از باکتری‌های مضر پاک کنید.

عوارض روکش استیل دندان

رنگ فلزی که روی دندان‌ها دیده می‌شود و هزینه بالای آلیاژهای با کیفیت از معایب اصلی روکش‌های فلزی است. به‌همین خاطر بهتر است از آن‌ها برای دندان‌های پشتی که قابل دیدن نیستند استفاده شود. به دلیل اینکه برخی از این روکش‌ها پیش ساخته هستند، ممکن است به طور کامل و‌ دقیق دندان را پوشش ندهند.

این موضوع باعث نشت باکتری به روکش شده و در نتیجه پوسیدگی یا عفونت دندان ایجاد می‌شود. موضوع دیگر هم‌ این است که تقریباً ۱۰ تا ۱۵ درصد از مردم حساسیت به فلز دارند، بنابراین استفاده از فلزات در برخی از بیماران ممکن است منع مصرف داشته باشد.